Zrywamy zasłonę milczenia z utworu „Zostaw”. Jak relacjonował Janusz utwór „Zostaw” odnosi się do konkretnej sytuacji zakładu na siłowni. Zakład dotyczył tego czy Janusz wyciśnie 10 razy sztangę o określonej wadze. W trakcie owego zakładu przy 7 powtórzeniu lekko się zawahał. Asekurujący odebrał to jako objaw słabości i chciał pomóc odłożyć mu sztangę na stojaki. Na co Janusz ostatnim wysiłkiem wyjęczał słowo „zostaw!”. Mimo wszystko kontynuował próbę, wycisnął 8 i 9 raz, jednak ostatecznie zabrakło mu pary w trakcie 10 powtórzenia. Przegrał więc zakład.

I właśnie ten wysiłek włożony w słowo „zostaw” oraz związane z tym zamieszanie najprawdopodobniej przyczyniły się do jego porażki. Zabrakło mu pół-powtórzenia, dziewięć i pół miast dziesięciu – to nikła różnica, ale cały zakład. Na kanwie właśnie tych smutnych wydarzeń oparta jest nić fabularna wiersza „Zostaw”.

W najbliższych dniach opublikujemy kolejny wiersz.

W ubiegłym tygodniu obiecałem przedstawić kulisy powstania utworu „Abeesy” Janusza z tomiku wierszy „Ciężkie słowa”. Oto one.

To było 2 lata temu, prawie dwa lata temu. Dwa lata bez miesiąca właściwie. Wiosna 2010. Na Islandii wybucha wulkan Eyjafjallajökull. Gdzieś tam na niebie przesuwa się olbrzymia chmura pyłu wulkanicznego i blokuje samoloty, a Janusz ćwiczy ABS’y. Korzysta z planu treningowego ABS II, czwarty czy piąty poziom. Ćwiczy w swoim mieszkaniu w bloku pośród innych bloków. Zachodzi słońce i odbija się w oknach tychże bloków, brzuch pali go od tych abeesów jak cholera, a tu jeszcze to ostre, pomarańczowe światło. W telewizji mówią cały czas, bez ustanku, o tej, również cholernej, chmurze i samolotach. Można by pomyśleć, że popiół wulkaniczny już się zbiera na parapecie.